Om de CO2-uitstoot te verminderen gaan steeds meer landen over tot het plaatsen van onshore-windturbineparken. Kunnen deze windturbines, rekening houdend met hun omvang, levensduur, de productie van de onderdelen en het transport, echt worden beschouwd als een oplossing voor de productie van koolstofvrije energie? Het Internationaal Energieagentschap heeft enkele levenscyclusanalyses bekeken om een antwoord te formuleren op die vraag.
(foto: archief - WKB) De productie. De productie van onderdelen voor windturbines is ongetwijfeld de fase van de levenscyclus waarin de meeste CO2 wordt uitgestoten (65% van de wereldwijde uitstoot uit windturbines). Bij de productie van onderdelen worden energie en materialen gebruikt die tijdens het hele fabricageproces CO2 uitstoten. De hoeveelheid CO2 die wordt uitgestoten verschilt evenwel naargelang de locatie van de fabriek, aangezien sommige delen van de wereld meer afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen bij de fabricage, en van het afvalbeheer (dat meer geoptimaliseerd en duurzamer is in Europa).
Transport, installatie en ontmanteling. Ook het transport en de installatie van windturbines kunnen een aanzienlijke impact hebben op de koolstofvoetafdruk ervan, aangezien ze vaak op afgelegen locaties worden geproduceerd en per vrachtwagen of schip naar de plaats van bestemming moeten worden vervoerd. Niet alleen komt er verbranding van fossiele brandstoffen aan te pas voor het transport, ook bij de installatie worden zware machines en andere hijswerktuigen gebruikt. Ten slotte moet de turbine aan het einde van haar levensduur (die ondertussen is toegenomen van 15 tot bijna 30 jaar) worden ontmanteld en op passende wijze worden verwijderd. De onderdelen worden daarbij over lange afstanden vervoerd om te worden gerecycleerd of vernietigd.
En de balans? Rekening houdend met deze factoren hebben onshore-windturbines volgens een studie van het Internationaal Energieagentschap tijdens hun levensduur een gemiddelde koolstofvoetafdruk van 11 à 12 gram CO2-equivalent per kilowattuur. Ter vergelijking: gas heeft een koolstofvoetafdruk van ongeveer 469 gram CO2-equivalent per kilowattuur, bij steenkool is het ongeveer 1 kg CO2 per kilowattuur.
Bovendien is volgens een Deense studie een windturbine naar schatting na minder dan een jaar al CO2-neutraal. De verhouding tussen de totale cumulatieve energie die door de windturbine wordt geproduceerd, en de cumulatieve primaire energie die nodig is voor de installatie en het onderhoud ervan, wordt geschat op gemiddeld 25 op 1. Dit betekent dat de windturbine in 20 jaar 25 keer meer energie produceert dan nodig was om haar te bouwen, te onderhouden, enz. En al deze geproduceerde energie zal ook niet langer uit minder ecologische methodes gegenereerd worden.
Meer in senTRAL:
Bron:
- Renouvelle, L’éolienne et la réduction des émissions de C02: ami ou ennemi ?, 26 avril 2023
